|
ภาพการเดินทางส่งมอบอาคารเรียน
ศศช.บ้านห้วยหมี อ.บ่อเกลือ จ.น่าน
เมื่อวันที่ 13 - 15 เมษายน 2548
|
สวัสดีวันสงกรานต์ที่สุดแสนจะร้อนเจ๊า " ชาวคาราวานโรงเรียนของหนู " ได้มารวมตัวกันอีกครั้ง พวกเราจะยกขบวนขึ้นไปส่งมอบโรงเรียนที่ บ้านห้วยหมีกัน. ข้าพเจ้าและแม่เพื่อนรักรีบออกเดินทางออกจาก กทม. ตั้งแต่ 5 โมงเย็น ก็จะหนีฝูงชนนั่นแหละ ก็ปีนี้ปิดยาวตั้งหลายวันมีแนวโน้มรถติด พอวิ่งถึงวงแหวนตะวันตกรถก็ค่อยๆตั้งแถวตอนเรียง 1 บ้าง 2 บ้างคลานกันต้วมเตี้ยม ๆ กว่าจะหลุดไปได้ก็สิงห์บุรีโน่น. เราไปถึงที่พัก" โรงแรมวันศุกร์.. Friday Hotel " จ. อุตรดิษถ์ ประมาณห้าทุ่มครึ่ง อาบน้ำ ( อุ่น _สบาย ) นอนรอเพื่อนอีกคันที่ออกจาก กทม. ประมาณ 6 โมงเย็น คุยกันตอนอยู่อยุธยา เพื่อนกำลังจะเข้าวงแหวน. เดี๋ยวคงตามมาถึง!!!
ติ๊กตอก ติ๊กตอก.. ข้าพเจ้ามาตกกะใจตื่นอีกทีตี 5.10 น
ทำไมเพื่อนยังไม่มา โทรตามปรากฎว่าเพิ่งมาถึงลานจอดรถโรงแรม!! เหอะๆ กทม - อุตรดิษถ์ แค่ 11 ชั่วโมงเอง นี่แหละมังที่เขาพูดกันว่า " มันใกล้ตา แต่..มันเมื่อย ตี-น จริงๆ " อิอิ 
|
8.00 โมงเช้า วันที่13 ล้อเริ่มหมุน.. มีเพื่อนๆตามมาสมทบเพิ่มตลอดเส้นทาง รวมแล้วประมาณ 30 กว่าคันได้ การเดินทางไม่พบปัญหาอะไร นอกจากมีรถเพื่อนบางท่านป่วยนิดๆหน่อยๆ หลุดขบวนไปบ้าง ต้อง ว. ตามหากันโหวกเหวกพอให้หายเหงา. แต่สุดท้ายก็ขึ้นถึงโรงเรียนโดยปลอดภัยทุกคัน มาถึง
มองเห็นตัวโรงเรียนตั้งอยู่บนเนินโอ้โห..สูงมาก มองขึ้นไปทำมุมซัก 45 องศาได้ พื้นทีคับแคบ ส่วนใหญ่เลยต้องไปกางเต้นส์นอนอยู่ข้างล่าง แล้วก็ก้มหน้าก้มเดินๆๆๆ ขึ้นมาทำงานบนโรงเรียนด้วยความมุ่งมั่น (มั๊ง) เรียกว่าวัดใจกันเลยด่านนี้ เหนื่อยเหลือเกินเจ้าประคุณเอ้ย
ไม่เป็นไร! เรารักเด็กฮ่ะ.! 
|
พอแยกย้ายหามุมนอนกันได้แล้ว ก็ออกเยี่ยมชมสภาพหมู่บ้านซักกะหน่อย ได้ยินมาว่าที่นี่เป็นชนชาวเผ่าลัวะ ที่เห็นจะเป็นผู้หญิงและเด็กๆเป็นส่วนใหญ่ สภาพรอบๆดูสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบ มีที่น่ารักถูกใจข้าพเจ้าคือกรงที่ใช้เลี้ยงไก่ เค้าจะใช้ไม้ไฝ่สานเป็นตะกร้าแล้วแขวนไว้ข้างบ้าน เอาไก่ใส่ไว้
มันน่ารักดี อ่อ เห็นมีบ่อเลี้ยงปลาดุกด้วย แสดงว่าชาวบ้านที่นี่ขยันเจ๊า 
|
บรรยากาศคืนแรกก็เย็นสบายออกจะหนาวหน่อยๆ แต่ไม่มีดาวเลยซักกะดวง นั่งคุยกันได้นิดหน่อยประมาณ 4ทุ่ม ฝนก็โปรยปรายลงมา
ท่านเทวดาทำงานตามประเพณีไง แต่ไม่ถึงกับหนักมากมากมายอะไร..เรียกว่า เด็กๆ น่ะ. เอกเอ๊กเอ้ก ..เสียงไก่ (จริงๆ) ขันปลุกข้างเต้นส์ ( รอบนี้เจ้าไก่ปลอม ไม่ค่อยกล้าหือเพราะ ผบทบ.มาคุม! ) ตื่นขึ้นมาเห็นหมอกลงเต็มไปหมด ให้บรรยากาศงามแปลกตาไปอีกแบบ ได้ยินหลายคนพูดว่าไม่อยากเชื่อว่าจะได้มาเจออากาศอย่างนี้ตอนเดือนเมษายน
อย่างว่าละนะใครจะสุขได้เท่าพวกเรา เน๊อะ
|
7.00 โมง ตรงเป้ง! พี่วิบูลย์ - พี่พิพัฒน์ สุดหล่อหวานใจของพวกเรา... เริ่มเปิดงานท่ามกลางสายหมอกจางๆ
ก็อย่างรู้ๆ ถ้าพี่ไม่เริ่ม น้องๆ ก็ทำอะไรม่ายด้าย และข่าวร้ายที่รู้มารอบนี้สำหรับ " ชมรมคนตีฝา " ของเราเหนื่อยตาแทบจะหลุด ก็ไฟฟ้าที่มีอยู่เกิดจะหยุดสงกรานต์บ้าง ..เครื่องปั่นไฟไม่ได้เอามา ประมาณว่าตาย-ใจ
ก็เลยต้องเลื่อยไม้ด้วยสองมือนี้..ที่สร้างโลก
เกือบ..ตาย.. เห็นยืนหอบกันแฮกๆ ได้ยินเสียงต่อรองประมาณ " เกินนิดขาดหน่อย โอเคนะพี่นะ " ก็กว่าจะได้ไม้แต่ละแผ่น
เรียกว่าเห็นดาวเห็นเดือนกันเลย สงสารจัง!  
|
|
|
|
อะ ๆ อย่าเข้าใจผิดนะ พี่ชาย-พี่สาว คู่นี้ม่ายด้ายอู้นะ ..แต่กำลังนั่ง..เอ..ใช้อะไรหว่า... เอาเป็นว่า ช่วยจับไม้ เพื่อให้สามารถเลื่อยได้ถนัดขึ้นน่ะ  
|
|
นี่นะ...ดูซะก่อน แต่ละท่านนะ จริงจัง ขนาด!! ทั้งลุงเล็ก ป้าจง น้าอ้อยสุดสวย... ว่าแต่พี่พีระ หาอะไรอยู่จ๊ะ.. 
|
น้ำใจคนเมือง... ซาบซึ้ง ซาบซึ้ง 
|
เริ่มจะเห็นแววแล้ว...แล้วสีแสนสวย...โรงเรียนของหนู..  
|
|
|
ส่วนนี้กำลังช่วยกันตะโกนว่า..." เราจะเอา ธงชาติไทย ขึ้นเสาครับผ้ม! "
|
ควบคุมงานโดย...พี่วิศิษฐ์ ...พี่ใหญ่ของพวกเรา...เย้ 
|
เรารักชาติไทย
|
ควันหลง! เนื่องจากไฟฟ้าไปเที่ยวสงกรานต์...ที่เห็นน่ะไม่ใช่งานแกะสลักของขลัง! นะ ..ไม่รู้เค้าเรียกว่าอะไร คือเป็นหมุดไม้ทรงกลม 2 อัน ที่ต้องนำไปใส่ที่เสาธงน่ะ.. อุปการณ์ใช้เหลาท่อนไม้ให้กลม เท่าที่เห็น มี มีด, ตะไบ ,ขวดแตกๆ เลื่อย...ฯลฯ ใช้เวลาเกือบ2ชั่วโมง..นี่นะได้ยินพี่เค้าปรับทุกข์กัน ถ้ามีฟันนะ กัดไปแล้ว ! หรือไงจ๊ะพี่วิบูลย์ 
|
ส่วนอีกด้าน.. รอบนี้เจ้าป้าแอะมาแปลก ! จะเรียกว่าคืนวงการก็ได้นะ เธอเปิดบริการ " แอะบาร์เบอร์ " เธอเรียกลูกค้า( เด็กๆ ) ด้วยของเล่นและปืนฉีดน้ำ.. ประมาณว่า ถ้าอยากได้ปืนก็ต้องมาให้เจ้าป้าแอะชำแหละผมก่อนซะดีๆ เหอะๆ เอ.. แต่ดูหน้าลูกค้าป้าแล้ว
ดูเต็มใจๆยังไงก็ไม่รู้เน๊อะ ..บาปนะพี่นะ รังแกเด็กน่ะ 
|
ดูกันชัดๆ หน้าลูกค้า ป้าแอะ ฮือๆๆ
|
กลุ่มทำกระดานดำ ... เจ้าพ่อโครงการรอบนี้คือ อาเล็ก เองครับผม!
|
นี่แหละโฉมหน้า..."แก๊งเบื้องหลังความอร่อย " ทำอาหารกลางวันเลี้ยงคาราวานฯ และเด็ก ๆ ดูหน้าแต่ละแม่ก็รู้แล้วว่า หร่อยขนาด! จริงไม๊จ๊ะ แม่จุ๋มที่น่ารัก กะแม่หนูนา (ตัวย่อมๆ ) ของพวกเรา
|
เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ ข่มขู่ เอ้ย! ปลอบโยนโดย พี่นิธิ+พี่เล็ก ของน้องๆ 
|
|
พอหลอกให้กินข้าวกลางวันอิ่มแล้ว ก็ถูกหลอกให้มาหม่ำ ยาบำรุง.. อิอิ (ถ่ายเจ้าตัวเล็กออกอ่ะ ) ต่อ ขู่ฆ่า และบีบคอ.. เอ้ย ปลอบ+โยน โดย น้าปุ๊ก น้ายู้ น้าแต้ววววว เองฮ่ะ ...พวกเรารักเด็กฮ่ะ
ว่าแต่..จะกินไม๊ฮึ  
|
ส่วนแก๊งนี้ก็ช่วยกันจัดของบริจาค ให้เด็กๆ นาก๊ะ
|
ตกเย็นงานก็เสร็จเรียบร้อยตามกำหนดการทุกประการ งานนี้ไม่มีปลูกผักชีนะจ๊ะ ขอบอก! เสร็จทั้งด้านหน้าด้านหลังเลยเด็กๆได้โรงเรียนสีสวยงามอย่างที่เห็นนี่แหล่ะ เรียกได้ว่าเป็นโรงเรียนเดียวในโลกก็ได้นะ คือน้าอ้อยอธิบายว่าสีนี่ได้จากคนโน้นบริจาคนิดคนนี้หน่อย เอามาผสมรวมกันตามอารมณ์ของศิลปิน(อย่างเรา อิอิ ) ใช้หมดเป็นโรงๆไป เรียกว่าหมดแล้วหมดเลยน่ะ ฉะนั้นคราวหน้าโปรดอดใจรอต่อไปนะว่า เด็กๆจะได้โรงเรียนสีอะไร ...พรุ่งนี้ เราจะส่งมอบโรงเรียนกัน..
|
บรรยากาศคืนที่สอง
ต้องเรียกว่าสวรรค์เป็นใจ ดาวพากันออกมาเดินโชว์ตัวกันเกลื่อนฟ้าไปหมด... พวกเราเลยได้มีโอกาสดื่ม ..เอ้ย " ข้าว " เคล้าแสงดาวกันจนเกือบเที่ยงคืน...ก็ข้าวมันอร่อยน่ะ! เช้าวันที่ 15 ชาวบ้านได้มาเล่นดนตรีให้พวกเราฟังด้วย เสียง-เพราะดี ชาวบ้านบอกเค้าเรียกว่า " ตี ชะ-ริ " เอาไม้ไผ่สดมาเหลาแล้วเคาะรับกับเป็นจังหวะ.. 
|
9.00 วันที่ 15 เมษายน 2548...โรงเรียนบ้านห้วยหมี
|
ขอบคุณ คุณรัตนะ รัตนพันธ์
ขอบคุณ ห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล
ขอบคุณ โนเกีย ไทยแลนด์
ขอบคุณ ทุกคนที่มาช่วยกัน..
 
|
ดอกไม้ ดอกไม้ จะบาน
บริสุทธิ์ กล้าหาญ จะบานในใจ
..ถ้าท่านเคยปลูกต้นไม้ซักต้นด้วยมือท่านเอง... ท่านคงจะภูมิใจ ถ้าต้นไม้ต้นนั้น โตขึ้นและกำลังจะเป็นร่มเงา.. น้องคนนี้ คนที่สมาชิกฯหลายๆ ท่านช่วยสงเสียให้เรียนต่อ ..ข้าพเจ้าได้มองเห็นว่า วันนี้เค้าเติบโตขึ้นมาก.. และที่สำคัญ ...มีแนวโน้มว่าจะเป็นคนดีนะ ขอส่งข่าว.
|
เก็บตกทริบนี้
ก่อนกลับกรุงเทพฯ ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ ได้ตกลงว่าจะแวะหาที่พักแขนซักคืน ก็เลยหยุดนอนที่ " อุทยานแห่งชาติขุนสถาณ " ตามคำแนะนำของพี่ประพันธ์
จะอยู่ก่อนถึงร้องกวางแยกซ้ายมือมีป้ายบอก ขับขึ้นไปอีกประมาณ 24 กิโล
สวยมักๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่งสร้างได้ 3 ปี มีบ้านพักแค่ 3 หลัง หลังนึงนอนได้ 5-6 กำลังก่อสร้างอีก 10 หลัง คนไม่มาก หน้าตาอย่างที่เห็น อยากให้ไปพักดู สวยจริงๆ ใช้วัสดุไม่แพง แต่ตกแต่งได้ดี ออกแนวธรรมชาติ ค่าที่พักแล้วแต่จะให้ มีน้ำอุ่นให้อาบ
. ถ้ามีโอกาสแวะเข้าไปนะ อ่อ ซื้ออาหารสดขึ้นไปด้วย จะมีเจ้าหน้าที่ทำให้
|
|
ขอขอบคุณ..คุณพี่เจิดจันทร์ที่แสนสวยของเราที่เขียนบทความและภาพประกอบสำหรับการเดินทางในทริปนี้
webmaster... |
|
