โครงการโรงเรียนของหนู | สร้างโรงเรียนในถิ่นทุรกันดาร

ในการผลิต ”รายการโรงเรียนของหนู” ทีมโรงเรียนของหนู ได้สำรวจโรงเรียนในถิ่นทุรกันดารในจังหวัดต่างๆ เช่น เชียงใหม่ เชียงราย ตาก แม่ฮ่องสอน น่าน และโรงเรียนในจังหวัดชายแดนใน ภาคอีสาน ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก ได้พบเห็นโรงเรียนยากจนในถิ่นทุรกันดาร นับร้อย นับพันโรงเรียนที่ต้องได้รับการพัฒนาอย่างจริงจัง และเป็นรูปธรรม 

โดยโรงเรียนส่วนใหญ่ ตัวอาคารเรียนยังเป็นเพิงสังกะสี ยังไม่มีผนังอาคาร หรือมีอาคารเรียนไม้ที่ ชำรุด ทรุดโทรม อายุกว่า 40 ปี  เกือบทุกโรงเรียน ขาดหนังสือเรียน ขาดอุปกรณ์การเรียนการสอนที่จำเป็น มีโต๊ะเก้าอี้ ไม่เพียงพอกับจำนวนนักเรียน  นักเรียนยังต้องเรียนรวมกันทุกชั้นเรียนในหนึ่งห้องเรียน   หรืออย่างน้อย 2 ชันเรียนต่อหนึ่งห้องเรียน และ มีโรงเรียนมากมายที่นักเรียน ยังนั่งเรียนกับพื้นห้องเรียน ขาดเสื้อผ้าใส่ประจำวัน และชุดนักเรียน  อาหารกลางวันขาดคุณภาพไม่มีคุณค่าทางโภชนาการ  ชาวบ้านผู้ปกครองก็เป็นเกษตรกรที่ยากจน เป็นส่วนใหญ่ 

โรงเรียนเกือบทั้งหมดยังไม่มีไฟฟ้าใช้ อาจมีบางโรงเรียนมีไฟฟ้าระบบโซล่าเซลล์ที่ใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง  ระบบขนส่ง และไปรษณีย์ยังเข้าไปไม่ถึง ส่วนน้ำใช้ระบบประปาภูเขาที่ชาวบ้านช่วยกันต่อกันเอง  ซึ่งที่โรงเรียนส่วนใหญ่ไม่มีถังเก็บน้ำไว้ใช้ในฤดูแล้งทำให้ขาดน้ำอย่างมาก ในบริเวณโรงเรียนมีห้องสุขาเก่าๆเพียง 1-2 ห้อง

รายการฯ จึงคิดหาทางส่งความช่วยเหลือที่เป็นรูปธรรม เพื่อช่วยพัฒนาโรงเรียน เพื่อให้นักเรียนในถิ่นทุรกันดารได้มีโอกาสที่จะได้รับการศึกษาที่ดีขึ้น เพื่อให้ได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในอนาคต และให้ครูผู้สอนมีอุปกรณ์ประกอบการเรียนการสอนที่จำเป็น พร้อมเพื่อใช้สอนนักเรียน

รายการโรงเรียนของหนู จึงได้ริเริ่ม จัดทำ "โครงการโรงเรียนของหนู...สร้างโรงเรียนในถิ่นทุรกันดาร"  ขึ้นในปี พ.ศ.2538  หลังจากที่ออกอากาศ รายการโรงเรียนของหนู มาเพียง 2-3 ปี โดยโครงการมีจุดประสงค์หลัก คือ

• ต้องการจะเปลี่ยนอาคารเรียนของโรงเรียนในถิ่นทุรกันดารที่ยังเป็นอาคารเพิงจาก หรือเพิงสังกะสี ไม่เอื้ออำนวยต่อการเรียนการสอน ให้เป็นอาคารเรียนที่ดีที่สามารถคุ้มแดดคุ้มฝนเอื้ออำนวยต่อการสอน
• มอบอุปกรณ์ประกอบการเรียน-การสอนที่จำเป็นให้แก่นักเรียนและคุณครู เพื่อให้เขาเหล่านั้นสามารถดำเนินการเรียนการสอนต่อไปได้

ในระยะแรกรายการฯ ได้จัดทำโครงการเป็นโครงการการตอบแทนสังคมของรายการฯเอง โดยใช้งบประมาณส่วนตัวของทางรายการฯ และจะรับเงินบริจาคเฉพาะจากเพื่อนๆเท่านั้น ต่อมามีผู้ชมรายการฯ ที่สนใจออยากร่วมส่งความช่วยเหลือไปให้โรงเรียนเหล่านี้ด้วย จึงขอบริจาคเงินสมทบกับทางรายการฯ

ซึ่งต่อมาทำให้รายการฯ สามารถจัดทำโครงการสร้างโรงเรียนให้กับโรงเรียนที่รอความช่วยเหลือได้จำนวนมากขึ้น จากตอนแรกแค่ปีละ 1 โรงเรียน เป็นปีละ 3-4 โรงเรียน จนปัจจุปันเราสามารถจัดทำโครงการสร้างโรงเรียนเรียนได้ประมาณ 7 โรงเรียน/ปี

หลังจากนั้นใน ปี พ.ศ.2540  รายการฯจึงได้ปรับ โครงการโรงเรียนของหนู ให้เป็นโครงการที่ องค์กรเอกชน และสาธารณะชนต่างๆ สามารถเป็นผู้สนับสนุนโครงการได้ทั้งบางส่วน และทั้งโครงการ ร่วมถึงการรับของบริจาคจากผู้ชมรายการฯอีกมากมาย

โดยจัดทำเป็น โครงการตอบแทนสังคมด้านการส่งเสริมการศึกษา ที่เปิดโอกาสให้ ผู้สนับสนุนโครงการ, อาสาสมัคร, สาธารณะชน  สามารถเข้าร่วมสนับสนุน เดินทางไปกับเรา และเข้าร่วมทำกิจกรรมสร้างโรงเรียนใน โครงการโรงเรียนของหนู ได้ตามอัทธยาศัย โดยเราได้รับการสนับสนุนจากองค์การทั้งในประเทศ และจากต่างประเทศ อาทิเช่น Bank of America, Deusthe Bank, Blue and White, เครือโรงพยาบาลเปาโล เมโมเรียล, Gibthai, Caltex, The Mall, Uni-Charm, ING, Mattle, Samart, Nokia รวมถึงกลุ่มคนไทยที่อาศัยในประเทศต่างๆ

จุดประสงค์ของโครงการโรงเรียนของหนู 

• เพื่อส่งเสริมการศึกษา และมอบโอกาสทางการศึกษาที่ดีขึ้นแก่นักเรียนในถิ่นทุรกันดาร และในชนบทห่างไกลที่ขาดแคลนจริงๆ
• เพื่อเปลี่ยนโรงเรียนที่ชำรุด หรือโรงเรียนเพิงสังกระสี ให้เป็นโรงเรียนที่เอื้ออำนวยต่อการศึกษาอย่างแท้จริง
• ปลูกจิตสำนึกในการให้ และการทำงานเพื่อตอบแทนสังคมในใจของประชาชนทั่วไป
• เพื่อสร้างความสามัคคี สร้างการทำงานเป็นกลุ่มคนที่มาร่วมโครงการฯ
• เพื่อให้ประชาชนที่สนใจ ได้มีโอกาสตอบแทนคุณแผ่นดินร่วมกับรายการฯ

ลักษณะของโรงเรียนที่เข้าข่ายให้ความช่วยเหลือ

• เป็นโรงเรียนของรัฐ ที่มีอาคารเรียนไม่เอื้ออำนวยต่อการเรียนการสอน อาคารเรียนไม่สามารถกันแดดกันฝนได้
• มีห้องเรียนจำกัด ไม่เพียงพอกับนักเรียนทุกชั้น นักเรียน 2-3 ชั้น ต้องเรียนรวมกันในหนึ่งห้องเรียน
• ขาดแคลนหนังสือเรียนหนังสือประกอบการเรียนเพื่อการค้นคว้าทุกชั้นเรียน หรือขาดห้องสมุดเพื่อการเรียนรู้
• ขาดอุปกรณ์ประกอบการเรียนการสอน สมุด ดินสอ ยางลบ สื่อการสอนฯลฯ
• ขาดแคลนโต๊ะ เก้าอี้ ถังบรรจุน้ำดื่ม และห้องสุขาที่ถูกสุขอนามัย
• ขาดอุปกรณ์กีฬา และยาสามัญประจำโรงเรียน
• นักเรียนขาดแคลนสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิตพื้นฐาน เช่น ขาดชุดนักเรียน รองเท้า และ เสื้อผ้าใส่ประจำวัน ฯลฯ

 
สิ่งที่มอบให้ในโครงการโรงเรียนของหนู

• จัดสร้างอาคารเรียนใหม่ทดแทนอาคารเรียนเก่า(อาคารเพิง สังกระสี หรือเพิงแฝก) ซึ่งไม่สามารถกันแดด กันฝน ไม่เอื้ออำนวยต่อการเรียนการสอน
• จัดการซ่อมแซมอาคารเรียนที่ชำรุดทุดโทรม(แต่ยังอยู่ในสภาพที่ใช้งานได้) ให้อยู่ในสภาพดีเหมาะสมต่อการเรียนการสอน
• จัดสร้าง โต๊ะเรียน เก้าอี้ กระดานดำ ให้เพียงพอต่อจำนวนนักเรียน
• จัดสร้างห้องสุขาใหม่จำนวน 3-5 ห้อง ที่ถูกหลักสุขอนามัย
• จัดสร้างถังเก็บน้ำขนาดใหญ่ และระบบประปาภายให้โรงเรียน
• จัดห้องสมุด หรือมุมห้องสมุด พร้อมมอบหนังสือเด็ก ทีวี เครื่องเล่นดีวีดี ซีดีสื่อการสอน และหนังสือประกอบการเรียนใหม่ที่เหมาะสมกับระดับการศึกษา และอายุของนักเรียน
• มอบอุปกรณ์ประกอบการเรียน-การสอน เช่น สมุด ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด
• มอบอุปกรณ์สนามเด็กเล่น และอุปกรณ์กีฬาต่างๆ
• สนับสนุนการจัดทำโครงการเกษตรเพื่ออาหารกลางวันที่โรงเรียน ปลูกผัก-ไม้ผล บริเวณรอบๆโรงเรียน

  กิจกรรมที่อาสาสมัครจะสามารถร่วมแรงช่วยทำกิจกรรมได้ 

• ตีฝาผนัง ทาสีอาคารเรียน ประกอบโต๊ะเรียน และเก้าอี้
• ประกอบชั้นวางหนังสือ ประกอบสนามเด็กเล่น
• จัดมุมห้องสมุด ติดตั้งกระดาน white Board และเสาธงชาติ
• จัดโครงการศิลปะสร้างสื่อการสอน  Art on the walls
• มอบ สมุด ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด อุปกรณ์กีฬา ยาสามัญ ให้กับโรงเรียน
• จัดถุงบริจาคบรรจุ เสื้อผ้า ผ้าห่ม อาหารแห้ง เกลือ ฯลฯ ให้นักเรียน
• จัดกิจกรรมตัดผม และกิจกรรมการละเล่นให้นักเรียน
• จัดโครงการปลูกป่าไม้ผล บริเวณรอบๆอาคารเรียน

 นับตั้งแต่เริ่มทำรายการโรงเรียนของหนู จากอดีต จนถึงปัจจุบัน  เป็นระยะเวลากว่า 20 ปี เราสามารถมอบโอกาสทางการศึกษาที่ดีขึ้น และสนับสนุนการศึกษาแก่นักเรียนในถิ่นทุรกันดาร รวมทั้งทำกิจกรรมสร้างโรงเรียนมาแล้วกว่า 100 โรงเรียน มีเด็กนักเรียน นับหมื่น นับแสนคน ได้รับผลประโยชน์ ได้รับโอกาสทางการศึกษาที่ดีขึ้น จากโครงการฯ

ถึงวันนี้...ทีมโรงเรียนของหนู จะยังทำโครงการโรงเรียนของหนูต่อไป จนกว่านักเรียนในถิ่นทุรกันดาร จะมีโอกาสที่จะได้รับการศึกษาที่เท่าเทียมเหมือนนักเรียนที่เรียนในโรงเรียนในตัวเมือง หรือตราบเท่าที่ยังมีผู้ใจบุณเห็นถึงความสำคัญของสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ และให้การสนับสนุนเรา ทำให้เรามีกำลังดำเนินโครงการต่อไป.

เรื่อง: ทีมงานโรงเรียนของหนู