............หลังจากที่พี่โอมกลับจากการเดินทางไปทริปขนวัสดุก่อสร้างที่รร.ศศช.บ้านอายิโก๊ะ จ.เชียงราย  ก็กลับมาเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในระหว่างไปทริปว่ามีเรื่องเหลือเชื่อจะเล่าให้ฟัง...

            เราก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดี..ครั้งนี้มีเรื่องเกี่ยวกับป้าจง(สมาชิกฯที่น่ารักและแสนจะใจดี)หนึ่งในผู้ร่วมเดินทางไปในครั้งนั้น เกิดกุญแจรถหายก่อนที่จะเดินทางกลับ   ทุกคนในคาราวานต่างระดมกันช่วยค้นหาทุกซอกทุกมุม   ไม่ว่าจะจ้างเด็ก ๆ นักเรียนที่นั่นหาทุกตารางนิ้ว ทั้งสนามหน้าโรงเรียน  ห้องน้ำ  ทุกๆ ที่ที่ป้าเดินไป   เสื้อผ้าที่ป้าใส่ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นชุดที่ใส่อยู่ (อันนี้ลุงวิศิษฐ์ประธานชมรมเป็นผู้ค้นหาเองเลยนะ)   ในรถนี่ค้นแบบจะถอดออกหมดทุกอย่างเลย เพราะกลัวว่าจะล่วงใต้เบาะ  พี่เดชหนึ่งในทีมงาน ซึ่งเป็นช่างยนต์ขนานแท้ก็เตรียมจะต่อตรงเพื่อให้ขับรถกลับบ้านได้แล้ว....

            น้าอ้าดตากล้องสุดหล่อ มาดแมนหลังจากอาบน้ำ อาบท่าเสร็จก็เดินมาบอกหลังจากที่นึกได้ว่า พี่เราเป็นจอมขมังเวทย์..พี่โอมลองบอกเจ้าป่าเจ้าเขาดูสิ  เผื่อท่านจะช่วยได้...พี่โอมบอกพอได้ยินเท่านั้นก็เริ่มเลย..."เจ้าป่าเจ้าเขา  ถ้าแน่จริงของให้เจอกุญแจซิ แล้วคราวหน้าจะเอาวิสกี้พร้อมกับแกล้มมาถวาย"

            ซักพักหลังจากที่หมดปัญญาแล้ว ... พี่น้อยแฟนพี่มานิตย์ (หนึ่งในสมาชิกฯ) ก็บอกว่าลองหาอีกรอบทีนี้พี่แกค้นที่เสื้อป้าจงก่อนเลย...ก็ไอ้เสื้อตัวที่ลุงวิศิษฐ์ค้นทุกซอกทุกมุมนั่นแหละ จับดูแป๊ปเดียวเอง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ..พี่แกเจอกุญแจที่ทุกคนระดมค้นหาในเสื้อตัวที่หาแล้วหาอีกตัวนี้

           หลังจากที่กลับมาแล้ว...พวกคณะทีมงานและคาราวานก็เดินทางไปส่งมอบคราวนี้ ป้าจงและคุณอาประสานก็นำเอาวิสกี้ VSOP พร้อมกับแกล้มมาถวายให้จริง ๆ ดังคำสัญญา...แต่ที่แน่ ๆ เจ้าป่าเจ้าเขาท่านคงจะไม่เมาหรอกเนอะ แต่ที่เห็น ๆ หลังจากลาของที่ถวายแล้ว น้าอ้าดตากล้องของเราเดินไม่ตรงทางเลย..ฮิ ฮิ ฮิ

          (พวงกุญแจที่ว่านี้หนะ...ลุงประสานกลับมาเล่าให้เราฟังอีก..บอกว่าในพวงมีดอกอยู่ 3-4 ดอกนะไม่ใช่ดอกเดียว เพราะฉะนั้นเวลาเขย่ามันน่าจะได้ยินเสียงบ้าง แต่นี่ไม่ได้ยินกันเลยทั้งคณะที่เดินทางไป..ลุงบอกว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่)...

เล่าโดย :  พี่โอม

เขียนโดย : สาวย่ำป่า